هوای دلم ابریست دلم فضایی می خواهد به وسعت تنهایی وبه عمق غم، شاید دلم گرفته باشد و شاید هم رو به مرگ است نمی دانم اما در این خلاء چیزی احساس نمی کنم. حس نمی کنم که روزی می خندیدم و شاد بودم، تنها حس می کنم که دیگر دوران خوشی هایم گرچه اندک بود به سر آمده و حال دوباره وقت تنهایی است.
همان یار قدیمی و همیشگی من
نمی دانم چرا مدتی بود که از تو غافل شده بودم؟؟! اما حال دوباره برگشته ام، برگشته ام تا برای همیشه پیش تو بمانم. آرام سر در گریبان میکنم و تنها با تو سخن می گویم. فقط تویی که همدم لحظه های منی
